Söylenecekler  söylendi sayamaz mıyız

Bu sefer var sayılsam gelmeden

Görmesem hissetmeden daha acıyı

Dur bakalım diyenlerden kaçabilsem

Son söylediğin dışındakileri unuttum

Susabilmemin marifeti sarılmış ellerime

Ellerim dizlerimde beklemişim

Hangi hatır için devam diyemedim

Bir daha gelemeyeceğini biliyorum, tüm kozlarımı bırakacağım önüne

Söz bu defa demeden, daha kapatamadan göz kapaklarını bile bir kez

Bırakacağım deva gelecek her sözü yanaklarından omuzlarına

Gelebileceğim, her saniye ilerledikçe bir rüzgâr ile saçlarına

Dokunmaktan ziyade sarılacağım tüm hasretimle boynuna

Gitme de demeyeceğim sev de

Seviyorum sadece

D

seni ne kadar sevebileceğimi kendi kendime bile konuşmaya çekinirken, tüm tereddütleri, korkuları bir kenara bırakıp sana koşmaya gönül verdim, sana gönül verdim sevgilim. en sevilen filmin en güzel sahnesi idin, en naif bakıştın; yüreğimin tam köşesini evin bildin, sen sığınaktın, sen uğruna vedalar edebilecek, hasret şarkıları dinlenibileceksin; içlerinde anılar biriktireceğimiz taşı, duvarı, pencereyi eve çevirenimsin,

sen benim her şeyimsin

06052017

Hallerin, her bir bakışın ve söylemeye çekindiklerin kadar

Alamadıklarımız, geri çevirdiklerimiz var

Hasretlerimiz, soğukluklarımız var havaya, suya.

Her ne varsa yaşayıp yaşanamayacak

İçimizde kalabilecek her bir tutku,

Gururdan ayrı daha bir mutluyduk.

Biliyorum

İki gözümün çiçeği

Her şey yolundayken şimdi

Sarılabilecek kadar yakın olsak yetecek

Biliyorum

Her şey daha da güzel olacak

29122016

Ne büyük huzurlar getirdi bakışların evimin, ailemin tam ortasına, duyduklarım, bildiklerim ve tüm söylenenlerin değil sadece senin dudaklarından döküldü güzel her ne varsa.

Bir sen vardın, bir de sana bakan ben.

Ellerini ya da yüzünü düşünmek dahi istemiyorum, ellerim ne çirkin kaldı sade senin teninin yanında, sadece nefesin getirdi tüm insanlığın huzurunu boynumun yanına.

Özledim diye söylemeye çekinmeden, çekinemedim ki heyecandan, durmadan duraksamadan ne de küçük düşmekten yahut utanmaktan korkmadan seviyorum.

Bir sır vereceğim tüm yakınlarıma;

Duyabilecekleri kadar her yaklaşan görecek her parçamda seni,

Hissedebilen herkes bırakacak gözyaşlarını huzur ile

Bir seni seveceğim ya ömrümce. 

Bzdk

Sözlerimi dizdim masanın üzerine
Küçüklüğüm geldi gözleri dolu mu dolu
Ellerini tutayım diye uzattı
Gözleri senin miydi
Sana mı dönüşüyordu derken
Tebessümü belliydi artık eleleyken biz
Geçmişim mi geleceğim mi diyemeden
Kokun sarmaladı boynumdan yavaşça
Gözlerimi yumdum ya nefesinin ısısında
Yanmasın mı şimdi tüm dünya ayaklarında

Aklımı Al

Hissedebilmenin şükretmeye bağlanma anı
Sesini duyurabilmekti tüm sözlerin derdi
Bir ellerini tutmak bir de yakıp yıkmaktı tüm dertleri

Ona varacaksa çıkmak o yola
Sarılamadan uyumak dinlenmek değilse
Nefes alıp verişi gözlerini dinlendiriyorsa
Bir şarkı daha yazıldı o omuz gamzesine

D

sorgulayacak konunun kalmadığını hissedilen andır bu
biraz daha fazlası yada bu olmasaydı değil
tam olunması gerektiği gibi her şey
her şey bir kaç damla yaştı
soluk alıp verişini izlemekti
o hissedildiğinde ne bir özlem
ne bir sitem
ne bir korku
baştan ayağa sevda koktu

Hazırlık

Durmadan duraksamadan gelecekti,

Bu kadar sürmese iyiydi.

Soğumayacak zaten masadaki gibi hisler

Gelecek o boşluğa düşünülen anda.

Sandalyeler aynı yerinde mi?

Pencereye bakar bir sandalye,

Sanırım geldiğinde bu tabloyu izler,

Özleyecek mahcupça elleri cebinde.

Sözcükler dökülmeden yemek masasına

Kaybedecektik geçmişi ilk bakışta

Ustaca sakınmışken sözleri

Tüm ölümsüzler baktı o an birbirlerine

Ne bir tarihi vardı o anın

Ne de tarifi odanın

Bir o yutkundu

Bir ben.

5554

bitebilir mi diye düşündü elinden düşen kalemi izlerken
bitti diye seslendi ve ellerini gezdirdi sağ yanağında
onun ile başlayacakmış en dokunaklı şarkı
iyi gelecekmiş o tüm insanlığa

bir ben yanında olacağım
bir ben duyabileceğim hislerini
gönlümü dinlendirebileceğim seslerinde
iyi ki var bu ışıklar gözlerinde

ne fiziksel ne ruhsal hazırım sensizliğe
korkmak bu kadar uzakken bedenime
ellerin ellerimde olacak ömrümce sevgilim

256

durabildin mi diye sordu zaman yokluk durumlarında
ben yanındaydım da o kadar işte diye cevapladı sol göz,
bir yürek ben keşke orada olmasaydım dedi.

yalan söylemek istedi herkes,
kaçtı gitti vicdanı olanlar,
ne bu duman ne de sonraki tren geldi,
hep elleri dizindeydi.

sesler yankılandı sanki.
bu hayal inanılmak istenendi.
söyle dedi içindekileri,
ben orada olsaydım denebildi.

176

sözleri gizlemeden gözlerinde söyledin

bir adım atmak istedim sana doğru

koştum öyle ne hızlı ne de aheste aheste

dedim ki sadece gidelim buradan

hayattan aldık alacağımıza yapayalnızken

ceplerimizi boşaltalım mı beraber

güneş de bizim gölge de eminim
eminim sen de benimle koştun 

Eski Hikaye

Ayrılıktan sonraki döneme adapte olabilmek

Yokluğuna alışabilmek

Yemeği, içmeyi unutmamak ve daha onlarcası…

Gurur meselesi yapıp; onun adını anmamak bir yol,

Onun resimlerine bakıp, her saniye anıları yad etmek bir başka yol.

Bir de en zoru var; kabullenmek.

En şehvetli anları, küfrün bininin bir para olduğu tartışmaları, sinemaları, yemekleri, okulu işi asmaları, bunların tümünü unutmadığın halde her şeyi silmeye çalışmak

Artık sadece birer anı olduklarını kabullenebilmek

Geçen zaman ile birlikte onu başkası ile görmek

Susmak

Görmemek için gözünün kaçırmak

Acı bir merak

Ağlamak için, ölmek için bir çukur aramak

O yaşına kadar sadece görevini yapan kalbin bile isyan ile çarpması

Dudağın damağın kuruması

Farkına varılmadan sımsıkı bir yumruk yapılan parmakların kızarması

Bir şeyleri kırmak, zarar vermek duygusunun bütün benliği kaplaması

Ve son aşama

Burun direğinin sızlaması;

Gözyaşları

*

Yeni

Havadan sudan, beklenmedik sözlerin gelmesin gözlerime

Nişan almadan vurmadan, niyetine girmeden bileklerimde

Yeni bir fal daha ve çocukluğuna esir o tatlı kabus

Gelmedin, gelmediler, sayende, sayenizde

Neden bu oyunlar

Karma karışık kurallar

Ben bıraktım kendimi

Pes edecekken kaçar gibi

Ne yaparsam çekeceğim dikkatini

Bu adımlar varmasın hiç bir yere

Gidenler hep burada da

Kalanların parçaları yolcu yine o adımların gölgelerinde

Güzel Tepsi

Kimse böyle duygularla boğuşmamalı.

Hazırlıksız çıkılan yolda,

Beklenmedik her anda,

Göz bebeklerin, neden? neden?

Tene temastan korkup ölüm,

Sözün sözlük anlamı dışında gezisi,

Her gezi sonu kaybolmalarım,

Ölüm neden ben neden?

Her bir susan,

Gözlerini kaçıran,

Karanlıkta olacakları bekleyen,

Düşüyordum, neden? Neden?

Hep önce sağ yanaktan

Akarken sitemler,

Bir el sıcak mı sıcak

Nerde şimdi nerde?

Hayalde

Yaşamın anlamı sorgularken,

Bir şarkının alıp götürdüğü yerdeyim.

Yine senli anıları izlerken

Gözlerimi açmaya korkup

Dualar arasında sıkıştım kaldım.

Her bir dakikamı verdim geri,

Aldım karşılığında eski bir hayali.

Kimsenin kimseyi kovalamadığı,

Hiç bir çocuğun ağlamadığı andayım.

Sana dokunabilme, sesini duyabilme halindeyim.

Sanırım burada; zirvede,

Hayatın derinliğinde,

Sevda mı aşkı mı çıkmazında,

Sana dokunan, seni duyan hayalimi

İzlerken unutulacağım.

Hayata Dönmeyelim

Neden sormadım ki yolun sonunu.

Hayat böyle bahaneleri yememeli.

Gözleri dolu olanları ayırmalı,

En saf, sayısız aşklara sarmalı.

Geldi, inandırdı, yordu acımazsızca

İçinde acıları, anıları almadan.

Durmadan gitti, neden gitmesin;

Sevgi, sevda neyin peşinde?

Ansızın gitmeden elimden tut.

Hissettiğin sıcaklık çıksın karşına,

En ummadığın anda o boşlukta.

Her ölümüm canlansın rüyalarında.

Nerdesin

Gelsin diye daha çok bekleyeceğim

Bekleyeceğimi bile bile bu sabır nedir

Hatırında mıyım hala bilmiyorum

Kendi dünyamda kayboluyorum

Parlak bir ışık geliyor

Ağırlık yüklendikçe yüklenirken

Fon müziği alkolün dozunda

Sen nerdesin

Gelesin daha ne kadar bekleyeceğim

Bilmediğim oyunda kuralı soruyorum

Kaybedeceğim bunca emekle

Kural da oyun da seninken

Kız

Söyleyeceklerini tuttu aklında

Karıştırdı sitemlerini anıların arasına

Kattı anılarını, kattıkça özledi

Söylemeye başladı sevdirdiği o şiiri

Satır satır döküldü yanaktan

İsyan etmeden geçmişi geleceği.

Düşledi, her bir ismin kokusunu,

Sonuncu kaldı boynunda.

Sever, özletir, hayale düşürür

Düştükçe tekmeler dedi

Tuttu aklında bunu da.

Döküldü yanaktan bunlar da. 

Anca Hayal

Gelsin diye beklemek istemiyorum,

Zaten yanımda olduğunu hissedebilecekken.

Niye söyleyeyim içimdekileri,

Okuyabilecekken gözlerimden.

Toplamalı önce dağıttığı gibi içimdekileri,

Sözlerimden çekinmemeli,

Ve utanmamalı,

Duyacaklarından.

Seviyorum diyeceklerim var içinde

Olsun olsun olsun

Teselli etmeden, yetinmeden

Karışsın sözler gülüşlerine

Ben istemeden dolsun odama

Işıklar gelmesin

Tasasız, keyfimizden gülelim

Derinlerden gelsin dokunuşlar

Durayım en güzel yerinde dünyanın.

Yanına doğsun güneş,

Gitmesin saatler bir ileri bir geri,

Kalsın bizim gibi,

Uzanası gelsin dibimize.

Anlaşalım son bir kez daha,

Kandıra kandıra kendimizi.

Tanıdık Biri

Senin gelmeyeceğin değil zaten hiç gelmediğin

Kaybettim seni değil ki tabi bulamadım

Aramadım.

Denk gelen bir bakış,

Küçük bir sarsıntı,

Eski bir anı,

Unutulmayan o koku

Düşürdü yere adamı

Kalkası yoksa kalkmazdı tabi.

Sormadık ki ne istediğini;

Bekledi mi düşledi mi.

Kelime kullanmadan anlattı derdini,

Kalktı ardı sıra yürümeden gitti.

Kalan da anlamadı,

Düşüren de kazanmadı,

Yola devam demek gerekti,

Diyememek uygundu.

Söyle

Geldim, gizledim ve belki biraz kandırdım

Seni ve sevdiklerimi.

Sensiz de bensiz de dönebilecekken dünya

Niye sahnede biz olalım

Oyunu anla.

Değerini ölçtür,

Ve değerince gel.

Git,

Söyle,

Bana, dediklerime

Rüyalar, yalanlar ekle

Söyle.

Dinleyebilecek birini bulmuşken

Gözlerine değil

Sözlerine değil

Ellerine değil

Hayallerine değil

Birini bulmuşken

Git söyle.

Son Şans

Onlarca farklı anda kurulan hayaller,

Süzüldü birinin yanağından,

Bir gecede.

Bir gecede,

Unuttu birisi dün sevildiğini.

Saniyeler içerisinde söylendi ne sözler,

Sitem diz boyu her mevsimde,

Pişman olmak lüks,

Modern sevgilerde.

Bilmediği oyunda kaybedecekti,

Gözleri kapalıydı,

Elleri açık,

Son kez dedi, son kez yenileyim

Sonra bırakın gideyim.

gönül

bulamasa kimse beni senin yokluğunda
köşe bucak kaçarken beraber
her soluklandığımız ağaç dibinde
sarılsam son nefesimde gibi sana

sevdiklerimiz; kararan havada
denizin bıraktığı yosunlarda
ağlayan bir çocuğun bakışlarında
görebilecek bizi her aradığında

ve bir gün döndüğümüzde geri
kelebek dahi olsak dünyada
yine beraber yaşayacağız tüm ömrümüzü
kısa da olsa yan yana acı da yan yana

hayatın tüm renkleri sende
akan nehir sayende
ve doğan güneş senin içinken
ben sadece seni seven bir insan

aşkı anla gönül...

True Love Waits

True Love Waits

-

ne diye çabalar insan
ne duymak ister
iki kelime yetmez
tutsam ellerinden der
yine aynı şarkı
aynı sokak denk gelir
sessizlik denk gelir de
sensizlik nedendir
tutsam demesem ellerinden
aslını aramasam
sesi, varlığı bulmuşken
herşeyi geri versem
şansımı denesem tekrar
kaybedeceklerimi düşünmeden
her nefesimi senden alsam
her nefesimi sana versem
sözlerim gözlerimde
ellerim dizlerinde
sona eriyorum
yine esikisi gibi

-

bu da gelir başa
diyecekler unutulur
gitme denmez siluete
giden gitmiştir
sen cesaret edesiye
yazık olur kalana
yaşanmaya değer her ne varsa
düşer kuru bir yaprak gibi yere
bir şarkı çalınır kulağa
yine son acı tazelenir
yine acımız tazelenir

-

bitmeyecek gelir bitmeyecektir de
öylesine sevilmeli aslı sevginin
her yol ona çıkarken
her kelime onun için cümle oluyorsa
neden aşkı arar insan
seni bulmuşken gönül
teni yaratır yokluğunda
koku esen yelden
kaybedilmez kavgalar
her adım sana atılır
düştükçe gönül
aşkı ara ardısıra yerde
neden aşkı arar insan
seni bulmuşken gönül
karamsarlık çelmesine takılıp yine düşünce
boşluk ağırlar dostunu
beklenmez sevginin merakı
boşluk sarar sarmalar
gurur iyi değildir aşık olana
arayamaz kendin için olanı
duyamaz duyması gerekeni insan
her köşe başında
kitap ayracında
çay bahçesinde
sarıdan turuncaya kaçan sokak lambasında
arar yolunu
anlamadığı şarkı
kokusunu unuttuğu içki
çıkar omuz
hayat

Şiir

Biraz daha gelemeyeceksen ben yine bekleyeceğim

Bu sıcakta bu soğukta

Yağdı yağacak yağmurda

Koşuşturan insanların arasında

Siyah bir kediyle oturduğumuz bu bankta

Ben seni bekleyeceğim.

Yerim var ekmeğim de var gibi

Okuyacak kitaplarım ise bir ömürlük

Anlayacağın eksik bir şey var;

Gülememek ama tebessüm etmek gibi

Cebindeki paranın hiçbir yerde geçmemesi gibi

Göz gözü görmeyen yağmurda sokakta kalmak gibi

Bu eksiklik acıdan da acı, ölümle diz dize oturmak gibi.

Harflerin uzak diyarlara göç etmesi ile

Kuracak bir cümle, söylenecek bir şarkı bulamamak gibi.

Senin varlığın nasıldı unuttum ama

Eksikliğin böyle işte 

Şiir

Senin gelmediğin, gelemediğin

Ya da hiç bulunmadığın bir yerde yaşamak,

Hayatın tüm renkleri olan ara sokakları dahi

Ölüme benzetmek

İşte bu.

Ben biraz gitmek isterdim ama yanına

Ya da sevmenin var olmadığı bir yere

Seni götürmek.

Seninle orayı aşk’ın başkenti yapmak isterdim.

Seni isterdim bütün acıları yüklenerek

Ya da seni aramak isterdim çöller boyunca;

Bulamamak da olsa yolun sonunda

Senin heyecanına varmak,

Yaşama anlam katmak isterdim.

Bu kadar basitleştirmeden

Seni hem kimselere göstermemeyi

Hem de senin benim olduğunu yedi cihana duyurmak isterdim

Şiir

Ellerimi koyacak bir yer bulmalıyım,

Ama bir an önce,

Bu şaşkınlığım gülünç olmamalı,

Ya da olsun.

Anın tadına varıp yaşamalı her ne varsa,

Dudaklar ısırılmadan dişlerle gülmeli.

Ve sesler, gitar, keman adını bilmediklerim,

Bir bir, tatlı ve de narin narin işlemeli aklıma

Bu anın güzelliğini;

Sırtımı yaslamışken sandalyeme,

Mutluluktan uçmanın verdiği huzuru.

Ne güzel şey sevmek,

Daha da güzeli sevilmek.

Sevilmenin merak edilen anlamı

Bulunmamalı, durdurun beni merak ediyorum

Hem de nasıl

Denizi seviyorum ama yüzmeyi bilmeden

Uzaktan

Seni seviyorum…

Çıt Yok

Her adımda on beş yirmi arası ölü yaprağı eziyorum.

Ağaçlar koyu kahverengi, yerler ise ay ışığı ile açık kahverengi.

Serinlik var.

Buradan geçen kaçıncı insanım.

Var mı acaba bir anlamı?

Yürüyorum koyu kahverengi ağaçlar arasından.

Sıklaştıkça ağaçlar ısınıyorum.

Bazı ağaçlar ıslak.

Koyu kahverengi ıslak ağaçlar arasında yürüyorum.

Ay karşımda;

Bütün çirkinliği ve karanlığı ile bana bakıyor.

Rüzgar bu bakıştan memnun gibi;

Bir esinti ile bana sevgisini gösteriyor.

Buralarda hatırım var hala.

Vakti geldi,

Yerimi hazırlamışlar önceden.

Oturup yere, önce sol sonra sağ ayağımı atıyorum içeri.

Kalçamı topraktan kaldırıp atlıyorum yerime.

Güzel mi güzel

Bana layık

Ve de başlıyor merasim;

Rüzgar yine iş başında;

Toz toprak ne varsa çukuruma doluşuyor.

Yavaştan bir ağırlık seziyorum bedenimde

Yağmur başlıyor ardı sıra

Bir yaprak bu kadar ağır mı olur derken

Bir ağaç yıkılıyor ve bir tane daha

Tam çukuruma göre

Zifiri karanlıkta bir başıma, nefes alacak yerim kalmadan.

Her şey yolunda gibi

Daralan göğüs kafesi ve damarlar şaşkın.

Onların yoktu haberi olacaklardan.

Bir kalp sakin ve telaşsız.

Son sigarasını çekiyor ciğer ise.

Haberi kalpten almış besbelli.

Gözler kararıyor.

Bazen yarım yamalak açılsa da artık tamamen kapalı.

Kalp gitmiş.

Ciğerin sigarası yarım kalmış,

Yaşanılanlar yarım kalmış,

Ama çukur kapanmış.

Güneş açmış

Yeni güne dünya bir kişi fazla başlamış.

Durum

Düşünmeye fırsat vermeden de söylenmiş olabilir sözlerim, hızına erişemeden akıl yorup dile dökmüş de olabilirim hislerimi. Sözlerim yalandır büyük bir ihtimal, inanmayanlarınıza. Kabullenebilmek mühim olan. Eskik yada abartıdan uzak olabilmek değil sorun olan, sorun; olamamak. Anlam noksanlığı hissetmeden, karamsarlık çukuruna düşmeden, huzuru yanlış an ve yerlerde aramaktan dolayı tamlık olgusunu yaşayamamak. Tam olamamak, özetle olamamak. Kimisi için adam, kimisi için de örnek olamamak. Saçmalaktan çekinerek sözcükleri cümle yerine parça parça harcamak yanlışımız.

Karpuz Kabuğuna Yazılar Yazmak: Ağlamaklı Şiir..

Karpuz Kabuğuna Yazılar Yazmak: Ağlamaklı Şiir..: Adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime anne dedi...

Gece

Zor gelmesin bir bakışın
Uyandırmadan kimseyi
En sıcak hislerinle gel
Ve de yormamalı seni sevginin fazlası
Bıraktığında kendini yatağına
Ceketinde değil ruhunda kalmalı o koku
Severken de nefret ederken de
Dublörün olmasın hayatında
Sarhoşluk onunla
Mahçubiyet onunla
Korku onunla
Ölüm onunla

Şiir

Herhangi bir koku yada bir köpekten korkuş.
Anlam yüklemek bir kenara dursun, zaman dursun yokluğunda.
Sigara sigarayı takip eder de, saniye niye uymaz sırasına.
Beden kalkmaz, yürek suskun; ne yerinden kıpırdamak mümkün ne de ölmek.
Sırasını beklemekte yürek de ölmek de.
Senin kokun var bi.
Korkunca elimi tutuşun var bi.
O el nedir?
"Tanrının bir ölümsüzlük simgesi"
Yutkunamadım gözlerine bakıp.
Bir el vardır bilmezsin,
Tüm ruhunu çekebilir.

Şiir

Koş gel beklediğin burada gibi. 

İnanmaya kalsa çocuktan çocuk. 

Aşk olsa marifet, ustalığı yedi cihanda. 

Her derdine ayrı sigara yakar.

Kalmaz para cebinde,

Hatıra üstüne hatıra harcamakta.

Bir Şarkı

Cibelle

Green Grass

https://www.youtube.com/watch?v=wbRkKzX4L2g

Bir Adam

Bir adam düşün, tuvaleti gelen ve ayakta işeyecek bir adam. Bu adam ayakta, tuvaleti var, sıkışmış ama. Unutuyor, tuvaletini yapmayı unutuyor fermuarını dahi açmışken. Bir adam düşün uyumayı unutuyor. Rüya aleminde yaşadığı için. Bu adam gençliğini anımsamıyor, hele çocukluğunu hiç hatırlamıyor. Bir yıl var aklında. Gözlerinde gözler can buluyor, teninde bir yanma parlıyor. Kaşlarını çatıyor, sararıyor, derin bir nefes alıyor, veremiyor. Adam unutuyor. Her anını unutuyor. Yaşadığı bir saniyeyi sonraki saniyede unutuyor. Bir yıl var aklında. Bir an. Gülen gözler ve ölümden korku var. Şimdi ölmek ... demeyin de ne istersiniz yapmaya hazırım diyor tanrılara o an. Adam bunu unutuyor, dudakları titriyor, alnı terliyor, tanrılara bakıyor. Bakıyor ama.

Şiir

Gülmeni görebilecek kadar yakın olsam yeterdi aslında.

Bir sesin de yeterdi iyikili bir kaç cümle kurmamama.

Neden varım, neden yaşıyorum sorularıma bir son olabilirdi bir bakışın.

Ve de adımı sadece adımı söylemen bana yaşadığımı, acılarımı, sevinçlerimi bir anlığına unutturabilirdi

Ama noldu?

Bir kahve yapıldı; acı,

Bir şiir okundu; kısa,

Şimdi ne şiir bitiyor ne de acı. 

Şiir

İnsan yalnızlığa da alışırsa gerisi koymazmış

En soğuk havalar

En çamurlu yollar

En kötü arkadaşlar

Yok olurlarmış

Denize, deniz havasına gitmek lazım

Sevgilileri hatırlayıp,

Eskiyi yâd etmeli

Yalnız, yapayalnız

Kalabalık gibi

Herkes seni seviyor gibi

Çok, çok güzel bir zaman

Gözyaşları sevinçten

Bu mutluluğun resmi

Herkes yolunda

Her şey yolunda.

Gülmez Sokak

Sevgilim

Kimsin?

Neden bunca karmaşanın içine soktun beni?

Şu yere düşmüş elli kuruş senin midir?

Sinmiş midir kokun?

Neden bizim şarkımız çalmaz hiç oralarda?

Bu sokağın adını hangi hadsiz koymuş?

Gülmez sokak...

Evet, bekleyenler mi ararsın, bekletenler mi ararsın

Yoksa nefes alıp verip yaşadığını sananlar mı?

Ağlayan zırlayan yok burda

Efkar, keder yok

İsimler var

Yol kenarındaki çöpten balkona asılan çamaşıra kadar hepsinin isimleri var

E kolay mı hatır var hatıra var

Biraz da değil koca bir mahalle aşk var

İsimler var

Sabahları fırından sokağa bir Elif kokusu yayılır

Hissetmen gerek

Burun direğim sızlar her sabah

Fırıncı gelmiştir buraya yirmi bir yıl evvel

Yirmi bir yıldır her günün sabahından akşamına Elif der

Bir lokma yeter doymana

Oturur çünkü yüreğinin orta yerine

Hissedersin fırıncının hissettiklerini

Hissedersin ve yaşarsın yine

Geçersin her bir gün fırının önünden.

Ya o köşedeki gençten çocuk;

Mahalledeki ayakkabı boyacısına ne demeli

Garibim, kokar, buram buram Selin kokar

Boyarken ayakkabıları, bakar sürekli gelene geçene

Bilir olacakları, susar.

Parasızlığına Selin katar

Kattıkça yanar içi

Elleri de susar garibimin

Çalışamaz yeri gelir dolu gözlerden

O da bekleyenlerdendir

Gelen neden gelir

Giden neden gider

Bitmeyecek gibi gelmesini hissettiren nedir?

Bir sokağın adı neden gülmez’dir?

Ben

Şimdi karanlık falan umurumda değil.
Sokak lambasının odadaki yansımasıyım.
En güneşli, en huzurlu yerim.
Bir vapurda ben,
Bir bankta ben,
Yollarında ben.
Bir tango müziği çalmakta.
Aşk bu yakınlarda olmalı.
Bir bütün olmalı her yazılan.
Oynanan oyun odanın tavanında.
Sokak ortasında ben,
Elleri cebinde ben,
Bir ben.
Hayal kurmak en ucuzu
Ağız dolusu küfür hamallık
Acı, yıllar evvel yırtılması gereken fotoğrafta
Kahvenin telvesinde ben,
İliklenen son düğme ben,
Kalan ben.
Suya düştü iki hayal
Biri battı, biri yüzer hala
Bir ben,
Kalan ben,
Boğulamayan ben.

Nerde?

+ Sen neredesin?
- Aptal! Ben senin üşenipte girmediğin her çıkmaz sokağın sonundayım. Ön yargıyla yaklaşıp izlemediğin her filmin başrolündeyim. Yalan söyleyerek kandırdığın her insanın saflığındayım. Düşünmeden konuşup kırdığın her kalpten akan gözyaşındayım. Ben senin kusurlarında, noksanlarındayım. Beni arama boş yere. Ben senin isyanlarının ve dualarının arasındayım. Beni arama boş yere. Ben senin bir türlü duyamadığın vicdanın sesiyim. Acılarının gözyaşı, sevincinin gamzesiyim. Beni arama boş yere.

Durum

Bir iz var artık bende. Derin değil ama sıkıntı yaratacak bir durum belli ki. Kan var, müzikle beraber. Kan da tutmaz ki beni. Neden o zaman şimdi bu durulma, değişmeyen şarkı. Bu ani üşüme, ani terleme, ani gerilme, ani sen, ani ben ama neden ani biz değil? Ani yada yavaştan biz değil değil?

Yıl

+ Buralar biraz havasız gibi.
- Havanın penceresi mi olur? Laf! Havasız olan için! Kapılı olan kapıların senin düşmanın.
+ belki doğru dediklerin ama ben anahtarını kaybettim yüreğimin kapılarının. Yalan. Özür dilerim. Kaybetmedim. Sadece anahtarları değil, hayallerimi de beni ben yapanları da verdim onlara. Her biri farklı yerlerde şimdi. Nasıl isterim şimdi geri?
- !

Video

Dünyada her zaman inanılacak sağlam şeyler bulunur

http://www.youtube.com/watch?v=l285XRDlmS4

...

 Tek, tek bir defa...

http://www.youtube.com/watch?v=2byctvDaqcs

...

Şiir

*

Özlemek onca zamandan sonra;

Kışın en soğuk günlerinde, rüzgârın tozu dumana kattığı,

Yağmurun insanın iliklerine kadar işlediği günlerde, kızgın kumlardan buz gibi olan denize girmeyi özlemek gibiydi seni özlemek.

Her zaman en beklemediğim anda gelirdi özlemin

Ama seni özlemeyi hiç düşünmedim.

Gözlerimin dolu olduğu anlarda geldi özlemin

Ama hiçbir zaman senin uğruna gözyaşı dökmedim.

Ölüm mü daha yakın yaşamak mı diye düşünürken geldi özlemin

Ama senin için canıma kıymayı hiç hayal etmedim.

Ve de artık

Zifiri karanlıkta

Bu nemli berbat odada

Pes etmesini bekliyorum bir şeylerin

Yaşanılanları zorunlu kılan her ne varsa;

Onun pes etmesini ve de her şeyin eskisi gibi olmasını bekliyorum.

Bütün bu yaşanılanlar bir karıncanın ölümünden ötürü mü oldu dersin?

Ya da vaktinden önce kuruyan bir nergisin mi kabahati bu olanlar?

Her neyse

Göremediğim her ne varsa kalsın.

Okuyamadığım her kitap yansın.

Tadına bakamadığım her meyve çürüsün.

Ölüm ile aynı yastıkta yatayım ama

Bırakın beni ona gideyim.

*

Müzik

Louis Armstrong

La vie en rose

http://www.youtube.com/watch?v=8IJzYAda1wA

*

Jülide Özçelik

Zaman

http://www.youtube.com/watch?v=r1jcAcZ-bj4

*

Nat King Cole

When I fall in love

http://www.youtube.com/watch?v=GfAb0gNPy6s

*

Hindi Zahra 

Stand Up

http://www.youtube.com/watch?v=YI2XuIOW3gM

Şiir

Gitmeyecek gibi gelebilir,
Yalan söylerken gülebilir,
Okuduğun her şiirde onu görebilir,
Silinmeyen hatıralarda onu yaşayabilirsin.
Söz gelimi içilen bir bardak suda,
Nemli gözlerle izlenen bir filmde,
Yahut en karanlık rüyalarında,
Ve de elbette silinmeyen hatıralarda onu yaşayabilirsin.