Ayrılıktan
sonraki döneme adapte olabilmek
Yokluğuna
alışabilmek
Yemeği,
içmeyi unutmamak ve daha onlarcası…
Gurur
meselesi yapıp; onun adını anmamak bir yol,
Onun
resimlerine bakıp, her saniye anıları yad etmek bir başka yol.
Bir
de en zoru var; kabullenmek.
En
şehvetli anları, küfrün bininin bir para olduğu tartışmaları, sinemaları,
yemekleri, okulu işi asmaları, bunların tümünü unutmadığın halde her şeyi
silmeye çalışmak
Artık
sadece birer anı olduklarını kabullenebilmek
Geçen
zaman ile birlikte onu başkası ile görmek
Susmak
Görmemek
için gözünün kaçırmak
Acı
bir merak
Ağlamak
için, ölmek için bir çukur aramak
O
yaşına kadar sadece görevini yapan kalbin bile isyan ile çarpması
Dudağın
damağın kuruması
Farkına
varılmadan sımsıkı bir yumruk yapılan parmakların kızarması
Bir
şeyleri kırmak, zarar vermek duygusunun bütün benliği kaplaması
Ve
son aşama
Burun
direğinin sızlaması;
Gözyaşları
*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder